1998 Bergeijk

Wielerstichting richt zich op Holland Ladies Tour

 

Elsbeth Vink kan in 1999 haar eindzege in de Holland Ladies Tour in Bergeijk bekrachtigen (foto Theo van Sambeek) 

 

Tijdens de jaarlijkse wielercontactavond presenteerde de Stichting Wielercomité Bergeijk op de tweede zaterdag van december de plannen voor het komende seizoen. De Ronde van Brabant krijgt in 1999 geen vervolg. Alle energie wordt nu door de organisatoren in de Holland Ladies Tour gestoken. De etappewedstrijd waarin Elsbeth Vink dit jaar Leontien van Moorsel in de einduitslag vooraf ging, wordt in Bergeijk afgesloten met een wedstrijd in lijn gevolgd door een individuele tijdrit. Enkele prominente rensters gaven zaterdag een terugblik op de eerste editie van de Holland Ladies Tour. Tour de Fran­ce-renner en WK-deelnemer Aart Vier­hou­ten deed vervolgens als hoofdgast van de avond uit de doeken hoe een beroeps­renner met zijn vak bezig is.

 

(door Piet Gijsbers)

 

Het Bergeijkse wielercomité bracht op de jaarlijkse con­tac­tavond sponsors, medewerkers, KNWU-officials, organisatoren van de Holland Ladies Tour en een aantal andere bekende perso­nen uit de wielersport bijeen. Wielerspeaker Jan Peeters uit Eindhoven haalde naast Aart Vierhouten ook de rensters Debby Mansveld, Janneke Vos, Angela Hillenga, Heidi van de Vijver, Evelien Basten en de Eerselse bankdirecteur Martien Huibers als vertegenwoordiger van het Rabobank Wielerplan voor het voetlicht. De organisatoren van de Holland Ladies Tour hebben in 1999 al een plaats op de internationale UCI-kalender voor hun wedstrijd bemachtigd. Naar de mening van Peter van Uytregt en zijn trawanten kan met name de finish op de Kennedy Boule­vard van Bergeijk daarbij gewicht in de schaal hebben gelegd. Evelien Basten zal komend jaar in de zesdaagse etappe­koers nog geen acte de présen­ce kunnen geven. De tweevoudige natio­nale juniorenkampi­oene uit Hapert komt in 1999 nogmaals als junior in actie. Debby Mansveld is komend jaar ploeg­genote van Leon­tien van Moorsel in de nieuwe Farm Fri­tes/Hart­ol-formatie, terwijl Angela Hillenga en Janneke Vos, dit jaar de winnares van het jonge­renklasse­ment in de Holland Ladies Tour, in 1999 deel uitma­ken van de nationale oranje selectie die onder leiding staat van Jean-Paul van Poppel. Heidi van de Vijver, de Belgi­sche nationaal kampioene die dit jaar op de 4de plaats in het eindklassement van de Nederlandse etappe­koers beslag legde, rijdt volgend jaar in de ploeg Vlaanderen 2002. De welbe­spraakte renster uit de provincie Antwerpen liet in een inter­view weten dat ze voor een Neder­landse licentie zou kiezen, als ze van voor af aan kon begin­nen. "Het is spijtig, maar het is ge­beurd. Als renster word je in Nederland veel sterker. Er zijn meer vrouwenploegen die met elkaar wedijve­ren. Ik sta nu zowat aan het eind van mijn carrière. Voor mij is er geen weg meer terug," aldus de ren­ster die ook in de Tour de France voor vrouwen herhaaldelijk van zich deed spre­ken. Tonpraoter Jan Strik uit Someren zorgde voor een komisch intermezzo in de sfeer van het wielrennen. Aart Vier­houten wees op een noodzakelijke verlenging van de vijf­jarige periode van het Rabobank Wielerplan. Martien Hui­bers liet weten dat daarover tijdens de teampresentatie van de proffor­matie in januari 1999 meer duidelijkheid verschaft zal worden.    

1992 Valkenswaard

Tweestrijd Van der Poel-Simunek krijgt vervolg

 

De Tsjech Radomir Simunek (Saxon) en Adrie van der Poel (Tulip) vechten in Valkenswaard een nieuwe tweestrijd uit. Hier duelleren ze in de wereldbekercross GP Datelnet in Eindhoven (foto Hans van Hout)

 

Tussen onze nationale veldritkampioen Adrie van der Poel en de Tsjech Radomir Simunek botert het al een paar jaar niet echt.

Toen Simunek vorig jaar in het Drentse Gieten wereldkampioen werd kreeg hij van onze landgenoot het verwijt dat hij zich in de wed­strijd als een profiteur gedragen had om op de eind­streep toe te slaan. Nu van der Poel zich dit winterseizoen meer op het veldrijden lijkt te gaan toeleggen, heeft hij in de Grote Prijs Datelnet in september aan de Karpendonkse Plas in Eindhoven al aange­toond dat het hem menens is om met Simunek op sportieve wijze af te rekenen. Zondag in de Super Prestige-cross van Gieten viel de balans uit in het voordeel van de Tsjech. Maar op 22 november is er op het Eurocircuit in Valkenswaard een nieuwe kans op revanche voor Van der Poel.

 

Adrie van der Poel heeft na zes mislukte pogingen om de we­reldtitel in het veldrijden te veroveren de titel 'eeuwige tweede' opgeplakt gekregen. Toch straalt de 32-jarige boeren­zoon uit Hoogerheide als gearriveerde professional en miljo­nair nog steeds het enthousiasme uit van een beginnende ama­teur. Na vijf tweede plaatsen op het WK strandde een nieuwe poging om de regenboogtrui te veroveren vorig jaar in de zuigende klei van het Engelse Leeds. De Duitser Mike Kluge en de Tsjech Karel Camrda gingen hem daar vooraf. Maar Van der Poel laat de moed niet zakken. Dit jaar probeert hij het opnieuw met een voorbereiding waarin hij meer crossen wil gaan rijden. In Leeds reed hij zijn zesde veldrit van het vorige seizoen. Nu is hij in een pril stadium van het nieuwe veld­ritseizoen al zowat aan dat aantal toe. Toch is hij nog niet 'op punt', zoals dat in rennerskringen zo fraai wordt uitge­drukt. Zondag in het Drentse Gieten moest hij de concurrentie nog duidelijk wat terreinwinst toestaan.

 

Compliment

 

Danny de Bie was in Gieten van meet af aan de te kloppen man. Onze zuiderbuur is weer op dreef aan het komen. Dat bewees hij met de nipt behaalde zege. Niemand minder dan Radomir Simunek werd in de eindfase zijn grootste opponent. De Tsjechische Super Prestige-winnaar van het seizoen 1991-1992 smakte meteen na de start samen met de Drentse thuisrijder Martin Hendriks tegen de grond. Simunek klom als laatste de fiets op om in een schitterende achtervolging van bijna een uur lang tenslotte  vier tellen achter de Bie te finishen. Alle concurrenten van de Tsjech, Adrie van de Poel incluis, en ook Henk Baars die als derde finishte, moesten Simunek als de morele winnaar van de wedstrijd erkennen. De Tsjech deinsde nu eens niet terug voor het zware werk en kreeg daarvoor na afloop de complimen­ten van zijn collega-broodrijders.

In Valkenswaard gaat hij een nieuwe uitdaging met van der Poel aan. Na het veelzeggende handgebaar van laatstgenoemde in Eindhoven wil Simunek niets liever dan op een sportieve wijze zijn revanche halen. Het belooft op het Eurocircuit op 22 november een spannende tweestrijd te worden.

 

P.S. Na twee overwinningen in Valkenswaard en ook tweemaal de eindzege in de Super Prestige Veldrijden kwam Radomir Simunek in de Valkenswaardse SP cross in 1992 niet in het spel voor. De zege op het Eurocircuit ging naar Adrie van der Poel met Richard Groenendaal en de Belg Filip van Luchem op de volgende ereplaatsen.

1990 DUIZEL

Gele Trui voor Frank van Veenendaal

 

Op het podium Antoine Goense, winnaar Frank van Veenendaal en Wiljan van Riel (Foto Ben)

 

Frank van Veenendaal gooide in Duizel alle frustraties van de laatste weken van zich af. De 22-jarige wieleramateur uit Sassenheim reed zich in de slotfase van de kermisronde met enkele felle rushes naar de kop van het veld en legde uiteindelijk beslag op de 33e gele trui van Duizel.

 

Van Veenendaal had wat recht te zetten. Eerst verloor hij zijn plaats in de nationale amateurselectie van bondscoach Piet Kuys. Vervolgens raakte hij in een sterk gereden ronde van Wallonië op de slotdag de leiderstrui kwijt aan Helmonder Wim van de Meulenhof. In het shirt van zijn clubsponsor uit Kerkdriel greep Van Veenendaal in Duizel, waar traditiegetrouw 's lands beste renners aan de start komen, wel naar de hoofdprijs.

De amateurs begonnen in een hoog tempo aan de negentig Duizelse kilometers. Daarom duurde het bijna een uur voor er enige echte aftekening kwam. Negen man, Van Riel, Dat, Veenstra, Van Veenendaal, Akkermans, Dekker, Elfrink, Engels en streekrenner Burgmans namen toen afstand van de grote groep.

Niet iedereen legde zich daarbij neer. Zeven achtervolgers, Duin, Goense, Meijers, Meijs, Van der Schouw, Wolsink en Hermes probeerden het gat te dichten, maar bleven op vijftien tellen afstand van de leiders steken. Pas toen de negen man voorop het peloton dubbelden, gelukte het ook de tweede groep zonder Meijers en Hermes, die kruit te kort kwamen, op de leiders neer te strijken.

Inmiddels hadden zes renners uit het peloton onder aanvoering van nationaal kampioen Twan Bok in het gezelschap van Das, Den Tek, Schepers, Van Riet en Harks samen met drie koplopers van eerder in de wedstrijd Burgmans, Van Riel en Veenstra opnieuw voorsprong genomen op het intussen sterk gedunde veld.

Met nog 25 kilomeer te rijden, voorop waren alleen Burgmans, Van Riel en Veenstra overgebleven in het gezelschap van Bok en Harks, liet van Veenendaal de handen van het publiek opeen komen. Met een mooie jump reed hij in twee ronden tijd naar de drie leiders. En toen het er even op leek dat uit de achtergrond nog meer renners zouden gaan aansluiten vooraan, zette de donkerharige Sassenheimer nogmaals aan. Alleen de jonge Van Riel sputterde nog even tegen, maar moest toch ook het hoofd buigen voor de krachtsexplosie van Van Veenendaal. Die reed naar zijn zesde seizoenzege. "Volgend jaar wil ik prof worden, of me alleen op de criteriums gaan toeleggen," aldus de Zuid-Hollandse winnaar. "Dit jaar heb ik mijn studie bewegingswetenschappen aan de VU van Amsterdam drie maanden op het tweede plan gezet, maar na de ervaringen van de laatste weken gok ik nu maar op een plaats in het profpeloton.”

Voor aanvang van het amateurcriterium reden twintig amateurs van naam een korte tijdrit in Duizel. Jan Burgmans uit Bergeijk toonde zich in die sprint over een ronde afgetekend de sterkste van het selecte veld.

 

P.S.

In 1992 wist Frank van Veenendaal opnieuw in Duizel te zegevieren. Zes ronden voor het einde van de 90 kilometer lange Duizelse kermisronde waarin voor de 35e keer om de gele trui werd gestreden zette de uit Sassenheim afkomstige coureur en naar Amster­dam verhuisde coureur nog eens extra aan. Hij had het goede moment voor de beslissende demarrage ingeschat. De tien renners waarmee hij de door het hoge tempo fors uitgedunde hoofdmacht ontvlucht was vertikten het om voor elkaar de kastanjes uit het vuur te halen. Dat leverde de 24-jarige renner van Het Luchtschip Kerkdriel royaal voldoende voorsprong op om tot de finish uit het zicht van de achtervol­gers te blijven. Na een overwinning in 1990 en vervolgens een tweede plaats achter de vorige winnaar Allard Engels leverde de winst in Duizel Van Veenendaal in 1992 een tweede gele trui op. 

De uitslagen in 1992:

Nieuwelingen: 1 Johan Bruinsma Westerbork, 2 Jeroen Lenting Delft, 3 Pim van der Haar Klazienaveen, 4 Tim Hiemstra Rotte­valle, 5 Miel Halbe Nootdorp.

Amateurs tijdrit: 1 Rudi Kemna Deurningen, 2 Patick van Segge­len Someren, 3 Anthony Theus Bergeijk, 4 Michael Boogerd Den Haag, 5 Wietse Veensta Harkema.

Amateurs criterium: 1 Frank van Veenendaal Amsterdam 90 km in 2.05.51 u., 2 Martin van Steen Dongen, 3 Marcel Vegt Kolham, 4 Anthony Theus Bergeijk, 5 Twan Bok Maren-Kessel, 6 Paul Ko­nings Roosendaal, 7 Raymond Thebes Rosmalen, 8 Koos Moerenhout Achthuizen, 9 Erik Keeris Veldhoven, 10 Sander van Berkel Ammerzoden.

 

1993 VELDHOVEN

Junioren en nieuwelingenploeg TWC Tempo

 

In 1993 bracht TWC Tempo in Veldhoven een stevige groep nieuwelingen en junioren op de weg. De mogelijkheden die de renners dankzij sponsoring van Arbeidsbureau-Start werd aangeboden gaven de renners vleugels. In de eerste twee maanden van het wegseizoen reden de Tempo coureurs al vijfenveertig prijzen bijeen. Frans Houbraken was niet uit de voorste linies weg te houden. De 16-jarige

VWO-scholier uit Bergeijk nam twee zeges voor zijn rekening. In het Duitse Kamp-Lintfort ontsnapte hij al na 5 kilometer uit het peloton. Zijn concurrenten zagen hem pas na 60 kilometer wedstrijd op het podium terug. In

Neerpelt reed Houbraken met vijf vluchtmakkers bijna de gehele koers van 85

kilometer voor het peloton uit en spurtte vervolgens naar de overwinning. Een

bemoedigende start voor de renners van de Veldhovense vereniging.

Op de foto staand van links naar rechts: Tom

Deiling, Patrick van de Ven, Björn van de Schoot, Franco Rombouts, Andy van de

Ven, Frans Houbraken, Theo Timmers, Martin van de Linden, Christian Timmers (R.I.P.), Robert Regeling, Ard Bierens, Johan van Grootel en trainer Wil Jacobs; zittend Ronald van de Boomen en Frans Willems.

2000 LUYKSGESTEL

 

Jaarlijks komen de beste elite- en neo-amateurs in Luyksgestel aan de startlijn van de kermisronde. In 2000 is dat niet anders. Het is op de laatste maandag van juni lekker droog weer, een mild zonnetje schijnt over de ruggen van het rennersveld van hoge kwaliteit en er is veel publiek op de been. In 'een gezellige ambiance', zoals speaker Jan Peeters het uitdrukt, worden vooraf aan de avondkoers nationaal neo-kampioen Bram

Tankink (Haaksbergen) en jeugdkampioen Ralf Verhoeven (Bergeijk) in het zonnetje gezet (zie foto Theo van Sambeek). Tankink is dan al zeker van een profcontract bij Farm Frites en laat in Luyksgestel waar voor zijn

reisvergoeding zien. Hij maakt deel uit van een vluchtgroep van 21 renners die de finale van de wedstrijd kleurt. Als het trio Herold Dat (Lierop), Rik Elfrink (Haaksbergen) en Coen Loos (Bergeijk) in de slotfase de inspanningen niet beloond ziet, neemt Peter Schep (Lopik) het initiatief van Rabobank ploeggenoot Coen Loos over en bekroont dat met een solozege. Achter

hem sprinten Pascal Hermes (Liempde) en Sandro Bijnen (Budel) naar de ereplaatsen op het podium.

1997 RIETHOVEN

 

Op kermiszaterdag 14 juni 1997 organiseert de Stichting Wielerevenementen Riethoven voor de zesde keer een amateurronde in het Kempendorp. Nadat veel jaren een jeugdronde in Riethoven is verreden en nadat de eerste vier jaren de amateurronde op zaterdag plaats vond, zijn de wedstrijden in 1996 naar de vrijdagavond verplaatst. Achteraf geen goede keuze, omdat daarmee de jeugdwedstrijden in het gedrang kwamen. Nu, in 1997, kunnen jeugdrenners van twaalf tot en met veertien jaar op de zaterdagmiddag met elkaar wedijveren in de vorm van een ploegentijdrit. In drie

categorieën gaan de overwinningen naar de teams van Brabant Zuid-Oost, Zuid-Holland en Midden-Limburg. Tussendoor wint Bosschenaar Leo van Laarhoven een cyclosportieven koers. In de avonduren wordt in Riethoven het jaarlijkse Rabobank Kempenpers Klassement geopend met een individuele tijdrit, gevolgd door een criterium waarin Johan van Grootel (Veldhoven) zijn

dorpsgenoot Robert Regeling en Pascal van Bussel (Ommel) van de zege af houdt.

Op de foto van Theo van Sambeek staan de beste drie tijdrijders op het podium. Winnaar Robert Regeling (Veldhoven) wordt geflankeerd door Patrick Claessens (Meijel) en Dennis Kroonen (Bladel).

1990-1991 OOSTELBEERS Leontien van Moorsel en Monique Knol op het voorplan

 

Twee rensters die het Nederlandse vrouwenwielrennen eind jaren tachtig en in de jaren negentig domineren schrijven in 1990 en in 1991 de dameswedstrijd in Oostelbeers op hun naam. De Ronde van de Drie Beerzen is in die tijd jarenlang de seizoenouverture in Zuid-Oost Brabant. Leontien van Moorsel wint de dameskoers in 1990, een jaar later is de eer aan Monique Knol. Vooral Van Moorsel maar ook Knol heeft een palmares om u tegen te zeggen. Knol (31 maart 1964 in Wolvega geboren) is aanzienlijk ouder dan Van Moorsel (22 maart 1970 uit Boekel), maar begint op

latere leeftijd dan de Brabantse renster met de wielersport. Zij wordt in 1988 Nederlands kampioene op de weg door de jonge Van Moorsel van haar eerste nationale titel af te houden. Op haar beurt grijpt Van Moorsel in 1989 voor het eerst de nationale driekleur bij de vrouwen na eerder in de jongerenrangen al herhaaldelijk op de titel beslag te hebben gelegd. Voor Knol is het grootste

wapenfeit de Olympische wegtitel in Seoel 1988. Van Moorsel hoort na 1985 maar liefst 27 keer het volkslied spelen na een nationaal kampioenschap, wordt negen keer wereldkampioen (in vier disciplines), wint in Sydney drie gouden en een zilveren Olympische medaille en zet tweemaal de Tour Féminin naar haar hand. Als kers op de taart verovert ze in 2003 het werelduurrecord op de Olympische baan van Mexico-stad.

Op de foto van Gerard Wolfs in 1990 klopt Leontien van Moorsel in Oostelbeers haar rivalen in de groepssprint nadat Jolanda Van Dongen-Cools (Sommelsdijk) met de volle winst aan de haal is

gegaan. Achter Van Moorsel in haar nationale kampioenstricot finishen Cynthia Lutke Schipholt (Den Haag), de Belgische Nele d'Haene, Monique de Bruin (Amersfoort) en Monique Knol (Amersfoort). In 1991 is het de beurt aan Monique Knol die op het podium wordt geflankeerd door Margaretha Groen (Nieuw Lekkerland) en Jolanda van Dongen-Cools, de winnares van een jaar eerder.

1993 DIESSEN

Omloop van 't Molenheike internationale blikvanger in het vrouwenwielrennen

 

De Omloop 't Molenheike is in de jaren negentig een begrip in de internationale wielersport voor vrouwen. Met teams van maar liefst 17 nationaliteiten is de vierdaagse etappekoers die vanuit Diessen door het Kempenland wordt verreden een grote blikvanger. De wedstrijd heeft in 1993 van de UCI de superstatus gekregen. De deelneemsters komen uit Finland, Oostenrijk, Denemarken, Tsjechië, Slowakije, Rusland, Duitsland, Verenigde Staten van Amerika, Engeland, België, Zwitserland, Oekraïne en Neder­land. Bovendien geven voor het eerst ook teams uit Australië, Cuba, Frankrijk en Litouwen acte de présence. De deelname van een Franse ploeg met Marion Clignet als favoriete voor de eindzege is het eerste gevolg van de toekenning van de super­status aan 't Molenheike. De eerste etappe als ploegentijdrit eindigt in winst voor de Russische ploeg. Vervolgens is er etappewinst voor Allison Dunlap (USA), Cathy Reardon (Australië) en in de afsluitende individuele tijdrit voor de piepjonge Italiaanse Samantha Rizzi. In het algemeen klassement heerst de Nederlandse Ingrid Haringa die Laura Charameda (USA) en Olga Sokolova (Rusland) achter zich houdt. Haringa wint ook het sprint-, punten- en combinatieklassement in 't Molenheike. Op de foto van Hans van Hout begint de dan nog maar 20-jarige Elsbeth Vink (Wijk en Aalburg) aan de individuele tijdrit. Ook op de foto de juryleden Jos Bellemakers (Neerkant) en Ad van Grootel (Bakel). Elsbeth Vink, een paar jaar eerder wereldkampioene bij de junioren, zal in de jaren die volgen onder meer etappes winnen in de Ronde van Frankrijk en in de Holland Ladies Tour die zij in 1998 met eindwinst afsluit.

1998 BERGEIJK

 

Vanaf de eerste editie van de Holland Ladies Tour in 1998 tot en met 2002 rijden de beste wielrensters van de wereld de etappe door het Kempenland met Bergeijk als start- en finishplaats. Ze komen in 1998 al uit Canada, Noorwegen, de Verenigde Staten, Duitsland, Frankrijk, Australië, Zweden, België en Rusland naar Nederland. En uiteraard zijn ook alle toprensters van eigen bodem present. In Bergeijk moet Leontien van Moorsel, de draagster van de oranje leiderstrui op dat moment, in de eindsprint het onderspit delven tegen de Duitse Ina Yoko Teutenberg. Een prachtig podium in Bergeijk na de etappe in de Holland Ladies Tour 1998: van links naar rechts Nederlands kampioene Leontien van Moorsel (2), rondeboy Coen Loos, winnares Ina Yoko Teutenberg en Heidi van de Vijver uit België (3) (Foto Theo van Sambeek)

1993 RIETHOVEN

 

Een dolblije Gerben van den Broek (Veghel) wint in 1993 de kermisronde van Riethoven. In de avondschemering houdt hij in de finale van de amateurkoers Ton Verhoeven (Berkel-Enschot) en Luc Reijrink (Diessen) royaal achter zich. Zes jaar later zal hij dat nog eens over doen. Ook dan in 1999 zegeviert hij in Riethoven waar zijn laatste tegenstrevers uit een zeven mans kopgroep hem met enkele meters voorsprong zien finishen. De winnaar van toen woont momenteel in Oisterwijk. Om het wielrennen in Brabant te promoten zorgt Van den Broek op zijn website www.brabantcycling.nl dagelijks voor actueel nieuws over Brabantse wedstrijden en Brabantse coureurs. 

1979-2016 VELDHOVEN

 

Een school voor voortgezet onderwijs met een eigen toerclub. Of dat een unicum is? Het is in ieder geval geen alledaags verschijnsel. In Veldhoven wordt al 36 jaar lang in groepsverband gefietst door leiding en leerlingen van het Sondervick College dat voorheen als Anton van Duinkerken College te boek heeft gestaan en na de fusie met Selsterhorst op de Kempen Campus aan de Knegselseweg is gehuisvest. In mei 1979 nemen gymdocent Henk van Dooren en conrector/leraar Nederlands Jan van den Bosch het initiatief voor een lange toertocht. Er worden vervolgens jaarlijks schoolkampen in het Zuid-Limburgse Slenaken georganiseerd en deelname aan toertochten als Luik-Bastenaken-Luik, Waalse Pijl en Ronde van Vlaanderen wordt vrijwel vaste prik. Later worden daar een stel toertochten in eigen land aan toegevoegd. Tal van (oud-)leerlingen vinden in de Toerclub een eerste aanzet om een wedstrijdlicentie te nemen met als boegbeeld oud-professional John van den Akker.

1991 RIETHOVEN

 

In de jaren tachtig en negentig worden in Riethoven door TWC De Kempen uit Valkenswaard jaarlijks jeugdwedstrijden georganiseerd. De jeugdronde draagt de illustere naam 'Hel van Riethoven', omdat het parcours voor een gedeelte uit moeilijk berijdbare klinkerweg bestaat. Weliswaar niet te vergelijken met de Strade Bianchi.

Maar voor de wielerjeugd is de 'Hel van Riethoven' altijd een vergelijkbare wedstrijd geweest. In de leeftijdscategorie van de 12-jarigen gaat de zege in 1991 naar Alain van Katwijk (Aalst-Waalre). Op het podium komen Cor Wirken

(Eindhoven) en clubgenoot Richard van Driel van TWC De Kempen naast de jonge winnaar (Foto Theo van Sambeek)

1993 Hilvarenbeek

 

Zondag 10 januari 1993 wordt voor Henk Baars en zijn vele supporters uit het Kempenland een historische dag. Na het behalen van dewereldtitel veldrijden in 1990 in het Spaanse Getxo gelukt het de Diessense

veldrijder weer eens om zich echt in de kijker te rijden. Vlakbij huis, op Strand- en Speelland 'Beekse Bergen', slaagt Baars er in voor de eerste keer in zijn lange sportcarrière beslag te leggen op het rood-wit-blauwe nationale

kampioenstricot. Daarvoor moet hij de gedoodverfde favoriet Adrie van der Poel

achter zich zien te houden. Door de dooi na de strenge vorstperiode is het parcours bijzonder zwaar geworden. De veldrijders moeten zich als het ware uit de zuigende ondergrond trekken. Viervoudig titelhouder Adrie van der Poel moet niet alleen Baars maar ook Tilburger Edward Kuijper voor laten gaan. "Het ging goed, heel goed. Eindelijk is het me gelukt," zijn de eerste woorden die de nieuwe nationale kampioen

over de lippen komen voor de microfoon van NOS-radioverslaggever Jeroen Wielaert. "Een keer winnen tegen Adrie van der Poel is natuurlijk de kroon op het werk."

De geklopte favoriet Adrie van der Poel aanvaardt zijn nederlaag heel sportief: "Henkie was gewoon de beste vandaag. Ik word ook graag kampioen, maar moet met deze uitslag tevreden zijn. Ik ben geklopt door de sterkste. Ik weet nu wat het is om een heel seizoen in het veldrijden mee te

draaien."

Richard Groenendaal (Sint Michielsgestel) maakt van de wedstrijd tussen tachtig elite amateurs een one-man-show. Ook de kampioenstricots bij de vrouwen (Nicole Leijten uit Udenhout) en bij de

nieuwelingen (Pascal van Bussel uit Ommel) blijven op Brabantse bodem. Johan Bruinsma uit het Drentse Westerbork (junioren), Dick Ariesen uit Veenendaal (amateurs-B) en Ap Hilhorst uit Nijmegen (amateurs-C) nemen de overige titels in het Beekse zand voor hun rekening.

1994 VELDHOVEN-BERGEIJK

 

Vijf jaar na zijn overwinning als jong amateur in 1989 geeft Anthony Theus nieuwe glans aan een wieler­carrière die een paar jaar werd

onderbroken door blessures. Met beide armen triomfantelijk in de hoogte flitst de 26-jarige Berge­ijkenaar voor een paar duizend toeschouwers over de finishlijn op de Heemweg bij het Veldhovense City Centrum. Zijn naaste concurrenten Rob Compas, ex-kampioen van Neder­land, en de Belgische titelhouder Carl Roes, beiden gevreesd in de eindsprint, moeten ruim twee lengten toegeven. Tegen het eindschot van Theus is na 216 kilometer over winderige Kempische wegen geen kruid gewassen.

Pelle Kil heeft onbedoeld voor de beslis­sing in de wedstrijd gezorgd. De Noordhollander gaat in de finale van de klassieker onderuit en sleurt in zijn val de bij Jan Raas een jaar eerder in ongenade gevallen Wilco Zuyder­wijk mee. Zes renners komen door die ongelukki­ge man­oeuvre voorop en

leggen er meteen goed de zweep over. De ploegmakkers Theus en Wiljan van Riel spelen vervolgens het spel heel gewiekst. De Til­burger heeft voor aanvang van de wedstrijd tijdens de in ere herstelde rennersze­gening de meeste wijwater­druppels van de palm­tak van pastoor Vekemans opgevangen. Die schijnen hem in de finale extra kracht te geven. Hij beult zich af om uitlooppo­gingen van de Belg Roes, ex-prof Menno Vink (Schijndel), Jurgen Gilsing (Netterden) en Rob Compas (Venhuizen) te counteren. Voor 'Theuske' is het vervolgens zaak de sprint goed af te

ronden. En daarin slaagt die met glans. Carl Roes, de cou­reur uit Lille bij Herentals, kan dat beamen: "Theus kwam over me heen gevlogen als een raket." De Bergeijkenaar is weer echt terug aan de top. Na eerder al in 1989 te hebben getriomfeerd zal hij ook in 1995 en in 2000 nogmaals de Omloop der Kempen winnen en zich daarmee recordhouder maken.

(Foto Fotopersbureau Brabant Veldhoven)

1998 MAARHEEZE

 

Op een van de eerste vrijdagen van augustus is al jarenlang de Mijl van Mares een van de weinig overgebleven profcriteriums in Nederland. In 1998 wordt voor de 37ste keer de wedstrijd als Mijl van Mares gereden. Dan al met gratis toegang voor het publiek. Dat betekent dat alle bezoekers ook in de grote feesttent nabij start en finish gratis terecht kunnen bij de diverse optredens van muziekartiesten. De organiserende Stichting Wielerronde Maarheeze heeft er ook dat jaar alles aan gedaan om het wielerfestijn voor belangstellenden uit de hele regio Kempenland, Zuid-Oost Brabant en Noord-Limburg aantrekkelijk te maken.

Om renners van naam aan de start te krijgen wordt Gerrie van Gerwen, de coördinator van beroepsrenners in Nederland, ingeschakeld. Hij heeft tijdens de laatste dagen van de Tour de France een aantal renners contracten aangeboden. De vraagprijs van de coureurs liegt er niet om en het wordt ieder jaar moeilijker om een goed deelnemersveld in de na-Tour-criteriums aan de start te krijgen. Voor de Mijl van Mares zijn er nog een paar extra handicaps. Daags na het profcriterium in Maarheeze staat de Classica San Sebastian, een wereldbekerwedstrijd in Spanje op het programma van de grote profteams. De coureurs kunnen in die wedstrijd voor hen erg belangrijke FICP punten verdienen. Bovendien wordt in de week van de Mijl van Mares in Duitsland de Regio Tour verreden, zodat ook daar een aantal teams met sterke renners actief is.

Ondanks die handicaps is de organisatie van Maarheeze erin geslaagd een mooi deelnemersveld van om en nabij de 50 renners aan de start te krijgen. Voor aanvang van het profcriterium worden enkele in het oog springende coureurs gehuldigd. Van links naar rechts op de foto van Theo van Sambeek: Jeroen Blijlevens, Leon van Bon en de Zweed Magnus Bäckstedt, alle drie etappewinnaar in de Tour de France, en nationaal kampioen Michael Boogerd. De overwinning in

de Mijl van Mares gaat dat jaar naar Steven de Jongh vóór Magnus Backstedt en Leon van Bon.