2016 Westerhoven

Maud Kaptheijns dwingt erkenning af

 

Voor Maud Kaptheijns was de zandcross in het Belgische Zonhoven geen verboden zone (Foto Jo Nederkoorn)

 

Als één renster in een paar jaar tijd grote vooruitgang heeft geboekt dan is het wel Maud Kaptheijns. Eigenlijk gewoon zoals zoveel anderen op de racefiets in wegwedstrijden begonnen heeft de renster uit Westerhoven zich in korte tijd ontpopt tot een veldrijdster waar terdege rekening mee moet worden gehouden.

 

(door Piet Gijsbers in De Kempenaer)

 

Kaptheijns rijdt dit seizoen in een shirt van Team Steylaerts, een Belgisch bedrijf dat gespecialiseerd is in tegels en badkamerrenovaties. "Ik heb bij het AA Drink-Kalas team twee jaar goed gewerkt met Geert Wellens, en toen ze met oud-prof Bart op de proppen kwamen, twijfelde ik niet om opnieuw met een Wellens in zee te gaan. Ik ben vorig jaar 7 kilogram afgevallen, heb kracht bijgewonnen, mijn studies stopgezet en zet nu alles op de cross." Na enkele seizoenen bij de beloften moest ze dit jaar aan de bak bij de elite vrouwen tussen de wereldtop. En tot dusver mag ze niet over de resultaten klagen. Tweemaal greep zij nipt naast de zege. Zowel in Rosmalen waar om de Grote Prijs van Brabant werd gestreden als in het Belgische Hamme moest zij haar meerdere erkennen in respectievelijk landgenote Sophie de Boer en de Belgische kampioene Sanne Cant. Ook haar zesde plaats in de Wereldbekercross van Zeven (Duitsland) was voor Kaptheijns een mooie opsteker. Haar beste resultaat ooit in de Wereldbeker, en dat tegen de hele wereldtop. “Dat resultaat gaf me de nodige moed. Het snelle en technische rondje lag me wel en als ik nog wat meer tactisch en met meer vertrouwen had gereden, dan zat er misschien nog net iets meer in.” Na de wedstrijd in Hamme concludeerde ze: "Ik mis nog wat ervaring op tactisch vlak. De wedstrijd had veel weg van een voorbereiding op een massasprint op de weg. In Zeven was ik ook goed, maar liet ik me te veel weg drummen. Vandaag heb ik gevochten voor mijn plaats en dat resulteert meteen in een tweede plek." Ook in Essen was ze mede bepalend voor het gezicht van de wedstrijd. Daar streed ze vooraan in het gezelschap van Sanne Cant, wereldkampioene Thalita de Jong en Sophie de Boer die ze alle drie aan de finish moest laten voor gaan. Na een trainingskamp op Mallorca was ze niettemin heel tevreden met die vierde plaats. "Het ging echt hard in de laatste ronde. Jammer dat ik het podium net mis. Na een tiendaagse stage is dit natuurlijk wel gewoon een goed resultaat,” liet ze moe gestreden na de finish weten.

 

Alles op de cross

 

De nu 22-jarige veldrijdster uit Westerhoven behaalde haar eerste prijsjes als 9-jarig jeugdrenstertje. Veldrijden deed ze op die leeftijd als welkome afwisseling in de wintermaanden. In wegwedstrijden leek vooral het tijdrijden haar specialiteit te worden. Bij de nieuwelingen-meisjes reed ze twee jaar achtereen naar de districtstitel tijdrijden op de weg.  Ze veroverde brons op het NK en een zege in de Acht van Chaam in de jongerenrangen. Na nog enkele podiumplaatsen in de individuele tijdrit, waarbij opnieuw een districtstitel naast een zege in haar thuiswedstrijd van TWC De Kempen in Valkenswaard, kwam ze voor een dilemma te staan. Er moest een keuze worden gemaakt tussen wielrennen op de weg en veldrijden. In de crossen beklom ze het podium met de regelmaat van de klok en zelfs in internationaal sterk bezette veldritten reed ze zich als belofterenster bij de beste tien. Geleidelijk aan kwam haar wegprogramma daarom in dienst van het veldrijden te staan. Het veldritseizoen 2014-2015 werd de doorbraak van Kaptheijns in het internationale werk. Ze stopte met de HBO opleiding fiscaal recht en economie en besloot alles op het veldrijden te zetten. De ereplaatsen bij de beste vijf in Super Prestige- en andere grote crossen regen zich aaneen. Achter de later fel bekritiseerde Belgische Femke van den Driessche greep ze het zilver op het EK. Later werd ze na diskwalificatie van het 'motormeisje' alsnog tot Europees kampioene uitgeroepen. De naam van Maud Kaptheijns stond  in de meeste topwedstrijden in het Belgische Walhalla van de cross op het lijstje van de beste tien. Op het NK in Hellendoorn waar ze zich als belofte moest meten met de elite vrouwen pakte ze achter Thalita de Jong, die later op het WK in Heusden-Zolder zou stunten met de wereldtitel, en Sabrina Stultiëns daar in Overijssel het brons. Haar grote doel, een podiumplaats op het WK in Heusden-Zolder waar voor het eerst in de historie van de cyclocross een apart kampioenschap voor beloften vrouwen plaatsvond, verwezenlijkte Kaptheijns vervolgens door achter de Britse Evie Richards en haar jonge Tsjechische ploeggenote Nikola Noskova, opnieuw brons in de wacht te slepen.

 

NK en WK in het vooruitzicht

 

Op de Citadel van Namen reed Maud Kaptheijns onlangs een dijk van een wedstrijd. Na een val in de eerste ronde van die wereldbekercross en dubbele pech in de slotronde strandde ze op een 10e plaats. Al in de eerste honderden meters kwam ze ten val en begon aan een razende achtervolging. “Ik werd gewoon onderuit getrokken en verloor enorm veel tijd. Ik beschikte die dag over een stel superbenen. Ik vloog rond en leek nog op weg naar de zevende plaats. Tot ik in de laatste ronde voor- en achteraan lek reed. Ongelooflijk. Dat was heel frustrerend." In de tijd rond kerst en de jaarwisseling is het crossprogramma met topwedstrijden heel uitgebreid. Het begon al een paar dagen voor kerstmis in Diegem. In de Super Prestige veldrit in die plaats bij de Belgische hoofdstad was het opnieuw balen voor Maud Kaptheijns toen ze daar weer ten val kwam. Een val, uitgerekend op de nog maar nauwelijks van Namen herstelde knie. "Erg vervelend, niet zo zeer om de pijn, maar veel meer omdat je jezelf goed voelt om voorin mee te doen voor de prijzen. Misschien was ik wel wat te gretig nadat ik de eerste drie ronden goed voorin mee kon doen." De zege ging in Diegem naar de weer helemaal op het voorplan terug gekeerde Marianne Vos in de tweede veldrit waaraan die alleskunner deelnam. Kaptheijns finishte als elfde. Met vanaf kerstmis nog wedstrijden in Heusden-Zolder, Loenhout en Baal op het programma geeft ze zich een goede kans op een medaille op de nationale titelstrijd op zondag 8 januari in Sint Michielsgestel. "Ik denk dat we bij de elite vrouwen nooit zo'n spannend NK gehad hebben als dat we nu gaan krijgen. Als ik een goeie dag heb hoop ik succes te hebben tegen Thalita de Jong, Marianne Vos, Sophie de Boer en Lucinda Brand." Ook op het WK, zaterdag 28 januari in het Luxemburgse Bieles, wil ze als outsider een plaats in de top tien bemachtigen.