1995 Steensel Herold Dat opnieuw niet te kloppen
Herold Dat wint nipt voor Herman Reessink (foto Harrie van Woerkum)
De 14e kermisronde van Steensel mag als een geslaagd evenement in de wielerannalen
worden bijgeschreven. Zoals gewoonlijk waren de weergoden de Steenselse organisatoren heel goed gezind, zodat veel kijklustigen aan het gezellige parcours te vinden waren. De wedstrijden kregen stuk voor stuk sterke winnaars. In alle categorieën maakten de favorieten de verwachtingen waar zonder dat er van een saai koersverloop gesproken kon worden. Met een spetterend optreden van zangeres Corry Konings kwam er een eind aan een sfeervolle wielerdag.
Het Steenselse wielerparcours met zijn klinkerbestrating en talrijke bochten is bijzonder zwaar. Alleen de sterkste coureurs blijven er overeind, dat bleek maandag eens te meer. Bekende
wielernamen van weleer - we denken aan de oud-Tour de France-renners Leo van
der Pluym en Jan van Katwijk - schitterden in de openingskoers van de Steenselse wielermiddag. Marvin van der Pluym en Alain van Katwijk namen met Overijsselnaar Harmen van Hasselt na de wedstrijd van de nieuwelingen bezit van het erepodium. Vervolgens streden de beste junior-dames van het land om de hoogste eer. Nationaal kampioene Sonja van Kuik liet zich bij deze gelegenheid aftroeven door Mirella van Melis, terwijl de vrijwel complete Jong Oranje-selectie de
eerste tien plaatsen innam. Ook in het juniorenpeloton kwamen de hoofdprijzen terecht bij klassiekerwinnaars in de personen van Björn Schilperoord en Peter Schep, twee renners die een dag eerder in de Acht van Bladel bij een van de valpartijen hun kansen op een ereplaats verspeelden. Dave Das uit Bergeijk herhaalde zijn zege van weleer in Steensel, zij het in een meer
recreatieve wedstrijdcategorie, die van de amateurs-C.
Negende
De amateurs-A maakten van de hoofdwedstrijd een aantrekkelijk kijkspel. Herold Dat was de eerste aanvaller, maar kreeg vroeg in de koers nog geen vrij spel. Na 40 kilometer leek het er even op dat een vluchtgroep van een tiental renners met opnieuw Dat, maar ook met thuisrijder Ruud Jacobs, de strijd zou gaan beslissen. Het peloton gaf zich echter nog niet gewonnen. Pas toen Martien Maton met nog 20 kilometer voor de wielen in zijn eentje voorop ging rijden, luidde die renner uit Reusel daarmee de beslissing in. Eerst sprongen Herold Dat en Veldhovense Wil van Gestel naar zijn wiel. Toen het vervolgens ook oud-winnaar Herman Reessink nog gelukte om de kloof te overbruggen, was daarmee een sterk leidend kwartet ontstaan. Pogingen van andere renners om aan te sluiten kwamen te kort. Wiljan van Riel, ook al oud-winnaar in Steensel, Twan van Hest, Ron van Setten en Erik Keeris moesten dat ondervinden. De vier leiders bouwden hun voorsprong zienderogen verder uit en konden voor de zege sprinten. Gelderlander Reessink besloot in de laatste ronde tot een alles-of-niets poging, maar Dat counterde die uitval bekwaam en behaalde zijn negende seizoenzege.
Na afloop van het amateurcriterium kreeg het publiek 'een heel apart gevoel van binnen' toen Corry Konings haar optreden begon. Met eertijdse toppers als 'Huilen is voor jou te laat', 'Adios Amore' en 'Mooi was die tijd' vermaakte zij de vele toeschouwers en kermisgangers op het grote terras bij café-zaal De Schuur. De populaire zangeres ontpopte zich tot slot met haar nummer 'Morgen komt alles goed, dan zal de zon weer voor jou schijnen' tot een ware weerprofetes. Op dinsdag kwam die onthulling behalve in Steensel ook op veel meer plaatsen tot zijn recht.
De uitslagen:
Nieuwelingen: 1 Marvin van der Pluym Hank 40 km in 1.02.30 u., 2 Alain van Katwijk Aalst-Waalre, 3 Harmen van Hasselt Hasselt, 4 Ruud Verspaandonk Veldhoven, 5 Bram de Waard Limmen, 6 Johan Verrijt Heeze, 7 Dennis Kools Baarle-Nassau, 8 Arno Wallaard Noordeloos, 9 Eric van Leijen Ewijk, 10 Ard Aling Roden, 15 Joep Basten Hapert, 18 Ad Rijkers Hapert.
Junior-dames: 1 Mirella van Melis Venhorst 40 km in 1.07.20 u., 2 Sonja van Kuik Best, 3 Patricia Hermes Liempde, 4 Arenda Grimberg Almelo, 5 Melanie Mansveld Gasselternijveen, 6 Noortje de Groot Zevenhoven, 7 Riona van der Horst Uden, 8 Rosalie van der Schoot Liempde, 9 Martine Bras Schoonrewoerd, 10 Ghita Beltman Slagharen.
Junioren: 1 Björn Schilperoord Dordrecht 60 km in 1.32.10 u., 2 Peter Schep Lopik, 3 Maurice Borghouts Veldhoven, 4 Cor Luttje Nieuwediep, 5 John den Engelsman St. Annaland, 6 Raoul Reulen Roermond, 7 Matthijs Delen Nieuwegein, 8 Bart Mariën Wouw, 9 Ronald van den Boomen Veldhoven, 10 Paul Gielens Bladel.
Amateurs-C: 1 Dave Das Bergeijk 28 km in 48.20 min., 2 Peter van de Vleuten Mierlo, 3 Robbie
Meyer Putte, 4 Cor Gerritsen Middelbeers, 5 Marco van Esch St. Oedenrode, 6 Henk Thijssen Bladel, 7 Louis Vosters Bergeijk, 8 Frans van de Wijdeven Eindhoven, 9 Paul Kuipers Budel, 10 Sander van de Vleuten Mierlo.
Amateurs-A: 1 Herold Dat Lierop 80 km in 1.57.10 u., 2 Herman Reessink Stokkum, 3 Martien
Maton Reusel, 4 Willy van Gestel Veldhoven, 5 Paul Coehorst Tilburg, 6 Mark van Kuik Best, 7 Richard Coehorst Tilburg, 8 Paul van de Akker Oss, 9 Raymond Schepens Veldhoven, 10 Werner Herijgers Goirle.
Foto 1. Rob Verbaandert, de plaatselijke favoriet in 1982 voorop met John Bogers in de juniorenkoers
Foto 2. Mark van Kuik (Best) wint in 1994 de juniorenwedstrijd in de Ronde van Steensel (Foto Jan Wijten)
Foto 3. 1996 Steensel. Jan van Katwijk en Steven Rooks voor aanvang van de dernywedstrijd oud-professionals (foto Harrie van Woerkum)
Foto 4. Het podium van de elite en beloften in 1999 in Steensel: winnaar John van den Akker (Veldhoven, met dochtertje Bo) wordt geflankeerd door Anthony Theus (Bergeijk) en Jurgen van Pelt (Gerwen) (Foto Theo van Sambeek)
Foto 5. De ontlading is groot bij Niek Basten (Hapert) als hij in 2006 in een regenachtig Steensel zowel de overwinning bij de elite en beloften als de eindzege in het Kempenklassement naar zich toe trekt (Foto Theo van Sambeek)
Foto 6. In 2008 wint Job Vissers (Erp) als nationaal kampioen de Ronde van Steensel vóór Ronald Roos (Hoogstraten, B) en Bernt Hamers (Schijndel) (Foto Theo van Sambeek)
Foto 7. In een adembenemende eindsprint klopt Mike Teunissen (Ysselsteyn) in 2012 zijn naaste tegenstrever Derk Abel Beckeringh (Amstelveen). Het is de tweede opeenvolgende zege in Steensel voor de renner uit het Peelgebied (Foto Theo van Sambeek)
Foto 8. In 2013 eindigt de Steenselse individuele tijdrit voor de tweede keer in een zege voor Bob Schoonbroodt (Hoensbroek) die een snellere tijd klokt dan Sjors Roosen (Goirle) en Bram de Kort (Dongen) (Foto Theo van Sambeek)
Foto 9. De kopgroep in 2016 met voorop de latere winnaar Ronan van Zandbeek (Schijndel), gevolgd door Martijn Veling (Bilthoven), Kobus Hereijgers (Hedel) en Lars van de Vall (Ouderkerk a/d Amstel) (Foto Theo van Sambeek)
Foto 10. Coen Vermeltfoort, de leider in het Belisol Eindhoven Kempenklassement, schrijft in 2019 ook de finalekoers in Steensel op zijn naam door Raymond Kreder aan de finish achter zich te houden (Foto Theo van Sambeek)
1982-2016 STEENSEL Gezelligheid troef in jaarlijkse kermisronde
In 1982 steken enkele wielerenthousiastelingen in Steensel de koppen bij elkaar. Het moet toch mogelijk zijn ook in hun dorp, zoals op zoveel plaatsen in het land, een eigen wielerronde van de grond te tillen. Het organisatiecomité van het eerste uur krijgt meteen al de wind in de zeilen bij de verwezenlijking van het gekoesterde ideaal. Het beroep op de plaatselijke en regionale middenstand blijft niet zonder succes. Op kermismaandag 9 augustus 1982 kan er door de Steenselse schooljeugd, KNWU-nieuwelingen, recreanten en junioren vanaf vier uur 's middags om een vette prijzen- en premiebuit gestreden worden. Met van meet af aan gratis entree voor het publiek. Steensel heeft in dat eerste jaar in eigen dorp een favoriet voor de zege in de juniorenkoers. Rob Verbaandert is in vorm, getuige een paar overwinningen in die augustusmaand in Limburgse wedstrijden. De zege in zijn thuiswedstrijd rond de oude toren moet hij laten aan Bob Rasenberg uit het West-Brabantse Terheyden die met Bergeykenaar Dave Das op het piepkleine parcours met de vele bochten een ronde voorsprong neemt. Verbaandert krijgt die avond toch zijn verdiende deel van het applaus door in de slotfase op zijn beurt het peloton in de steek te laten en beslag te leggen op de derde plaats. De eerste Steenselse wieleravond kan als geslaagd beschouwd worden. Veel volk langs de lijn en spanning in de wedstrijden zijn daarvoor de ingrediënten. Toch is niet iedereen gelukkig met het korte, bochtige parcours met een lengte van 1100 meter bij de oude toren. Het wielercomité neemt de aanbeveling van KNWU mensen ter harte en besluit een jaar later het wielerparcours te verplaatsen naar de overzijde van de grote weg. Daar hebben de renners meer ruimte om hun rondjes te draaien, het parcours wordt verlengd naar 1600 meter. De Frans van Nunenstraat wordt plaats van start en finish waar voluit om premies en prijzen gesprint kan worden. Dezelfde wedstrijdcategorieën als een jaar eerder komen daar aan de start. En weer toont Bob Rasenberg zijn meesterschap bij de 17- en 18-jarigen, daarmee aantonend dat de vorm van het parcours hem weinig uitmaakt.
Na het succes van de twee eerste edities van hun kermisronde streeft het actieve wielercomité naar meer. De publieke belangstelling voor de ronde is dermate toegenomen dat er een wedstrijd voor amateurs aan het programma wordt toegevoegd. Temeer ook omdat Steensel op dat moment twee actieve amateurs in eigen gelederen heeft: Rob Verbaandert en Gerard Steenbreker. Eerstgenoemde is dat jaar 1984 al succesvol geweest met zeges in de klassieke Kersenronde van Mierlo en de Torenronde van Oirschot. Het wordt de twee thuisrijders gegund zich voor eigen publiek te kunnen presenteren. Matthieu Dohmen (Born) gaat met de hoogste eer strijken door zich in de eindsprint van vijf koplopers duidelijk de snelste te tonen.
En weer innoveert het Steenselse comité haar programma. Wat wil je ook, als telkens weer blijkt dat de ronde zo goed aanslaat bij sponsors, bij renners en bij het publiek. De vierde editie van de ronde wordt uitgebreid met een middagprogramma. De dorpsschooljeugd kan met elkaar wedijveren op de fiets, gevolgd door een wedstrijd in de Kempenpers Jeugdtoer die is opgezet in samenwerking met de wielercomité's in Baarschot en Casteren. De Steenselse broers Ruud en Martijn Jacobs rijden zich voor het eerst in de kijker en laten zien dat er weer talent van eigen bodem is. In de hoofdwedstrijd van het wielerfestijn, de amateurronde, laten de Bergeijkse coureurs Dave Das en Jan Burgmans zich met John van de Akker, het aanstormend jong talent uit Veldhoven, opmerken. De zege gaat naar een andere jonge Veldhovenaar John van de Vleuten.
Bij het eerste lustrum maakt de Steenselse amateurronde deel uit van het klassement van het Eindhovens- en Helmonds Dagblad. Dat levert de gegarandeerde deelname op van een aantal toprenners uit eigen streek èn van ver daarbuiten. Want de wedstrijd om de oranje trui is inmiddels een begrip geworden. Zo goed als het ook een traditie begint te worden dat er een fijne sfeer heerst op het gezellig aangeklede parcours aan de Riethovense kant van de grote weg door het dorp. Met na afloop muzikale optredens van landelijke artiesten. Bergeijkenaar Jan Burgmans is in 1986 aan de winnende hand. Ook de zesde uitgave van de Steenselse ronde wordt in samenwerking met Tour- en Wielerclub De Contente uit Eersel opgezet. Die vereniging tekent vanaf het eerste begin voor de technische medewerking. De amateurwinnaar uit Duitsland Rainer Beckers wordt opgevolgd door Dave Das (Bergeijk), opnieuw Rainer Beckers en door Herman Reessink uit het Gelderse Stokkum die de tiende kermisronde van Steensel op zijn naam schrijft. Bij de winnaars van de amateurronde weten zich later nog onder meer regionale renners als Luc Reijrink (Diessen), Anthony Theus (Bergeijk) en John van den Akker (Veldhoven) te voegen.
In het 15e jubileumjaar 1996 rijden oud-professionals een omlijstingwedstrijd achter derny's. Het leeftijdsverschil is bepalend in de strijd om de ereplaatsen. Steven Rooks en Henk Baars, de jongsten van het stel, duelleren om de zege met de Noord-Hollander als winnaar. De dan al 50-jarige Jan van Katwijk, hier met Steven Rooks vereeuwigd, laat zich als derde huldigen (Foto Harrie van Woerkum)
Na de Duitser Beckers slagen ook Herold Dat en Jurgen van Pelt er in de amateurronde tweemaal op hun naam te schrijven. Herold Dat (Lierop) is in 1995 en 1996 goed in vorm en boekt tweemaal achtereen in Steensel zijn negende seizoenszege. En Jurgen van Pelt (Gerwen) boekt er in 2001 zelfs zijn 27ste overwinning van dat wegseizoen. Om een jaar later nog eens op herhaling te gaan. Nadat Kenny van Hummel (Elden) en Joost van Leijen (Ewijk) eerder al hebben getriomfeerd, neemt Niek Basten de zege in de 25ste Ronde van Steensel voor zijn rekening. Daarmee legt de renner uit Hapert tevens beslag op de eindzege van het Kempenklassement, een serie wedstrijden waarin die in Steensel vanaf het allereerste begin in 1996 is opgenomen. De jubileumronde wordt opnieuw door profs achter de derny opgeluisterd. En weer neemt Steven Rooks de zege voor zijn rekening.
Ook Job Vissers (Erp) flikt het kunstje om tweemaal in Steensel te winnen. In 2008 zegeviert hij er in zijn nationale kampioenstrui en een jaar later doet hij het nog eens dunnetjes over. Na hem volgen Mike Teunissen (Ysselsteyn) en Koos-Jeroen Kers (Amstelveen) van 2012 tot en met 2015 als zesde en zevende in de rij die zich twee keer triomfator in het Kempendorp mogen noemen. Intussen heeft de Stichting Wielerronde Steensel vier jaren achtereen nog wat meer hooi op de vork genomen met naast het criterium voor elite en beloften ook een individuele tijdrit in het programma. Op een waardig parcours door en om het dorp heen laat Bob Schoonbroodt (Hoensbroek) tweemaal (in 2011 en 2013) de beste tijd afdrukken. Sander Oostlander (Heerjansdam) en Sjors Roosen (Goirle) tonen zich in 2012 en 2014 de beste in de rit tegen het uurwerk. De avondwedstrijd op kermismaandag blijft een attractie voor het publiek en wordt jaarlijks in de finishstraat in het bijzijn van honderden toeschouwers beslist.
Wil Jacobs driemaal als amateur in beeld: links met Henk van Vught, midden met Willy Oppers en rechts na een succes met de Jan van Erp/FabAr Keukens ploeg in 1968 (van links naar rechts Wil Jacobs, Ad Russens, Klaas Koot, Henk van Erp, Michel van der Heijden, Gerrie Maurix, Rens Vreeburg en ploegleider Cas Vulders
1994
De passie van toerfietser Wil Jacobs
Er zijn mensen die zichzelf weg cijferen ten dienste van de sport. Natuurlijk is de sport zelf voor hen een passie. Ze genieten er van en vinden er veel voldoening in. De sport is met die wisselwerking gebaat. De grote passie van Wil Jacobs uit Steensel is de wielersport. Hij houdt zich bezig met de begeleiding van jonge renners. Daarnaast is hij op gevorderde leeftijd ook zelf nog een fervent toerfietser die zijn handen niet omdraait voor een een fikse wedstrijd-getinte tocht door de Franse Alpen.
(door Piet Gijsbers)
Wielrentrainer vindt de 48-jarige Steenselnaar een te gevleugeld woord. Hij beschikt niet eens over een erkend trainersdiploma. Al loopt hij al lang genoeg mee in de wielrennerij om zijn ervaring te kunnen doen gelden. "Noem het maar liever begeleider", zegt hij wanneer we hem op een zonnige dag in mei opzoeken in zijn woning onder het lommer van een stel stevige bomen aan de rand van het Kempendorp. "Een jaar of vijf geleden kwam Albert Donkers, de voorzitter van wielerclub Tempo Veldhoven, me vragen om een nieuwe lichting jongeren te gaan trainen. Dat was in de tijd dat er zich ineens een hele stoot nieuwelingen, allemaal leerlingen van het Anton van Duinkerkencollege, bij Tempo als lid kwam aanmelden. Dit jaar wordt er met vier wielerclubs uit de streek wekelijks enkele avonden getraind op de tankbanen van het Piroc in Veldhoven onder leiding van Wim Daams, Jan Dickhout en Peter Dekkers. Af en toe neem ik de training van de nieuwelingen van een van hen over. En ik ga geregeld op pad met de jonge renners van Tempo, als die klassiekers rijden."
Wil Jacobs maakt weinig drukte over zijn hobby, maar vindt het wel leuk dat er momenteel enkele jongens uit de regio aardig in wedstrijden voor de dag komen. "We hebben het bij Tempo altijd speels aangevat. We proberen de jongens te 'temperen', zodat ze zich leren inhouden. Als ze wanneer ze twintig zijn en volgroeid, nog steeds plezier in het fietsen hebben, dan blijven ze fietsen. Er zijn te veel voorbeelden te noemen van renners die al op heel jonge leeftijd bekende wedstrijden wonnen, maar vervolgens amper tot hun twintigste op de fiets zaten."
Sportstuur
Uit eigen ervaring weet Wil Jacobs wat het is om al heel jong voor de wielersport te kiezen. Hij kwam er bijna veertig jaar geleden in zijn geboorteplaats Best mee in contact via Sam van de Made. "Die was in die tijd dè coureur van Best. Hij werkte met enkele anderen die na de overstroming uit Zeeland in Best kwamen wonen met mijn vader in de bossen. Al op de lagere school kwam ik zodoende met die mannen in contact. De wielersport boeide me. Als we zondags
naar de wedstrijden gingen kijken, mocht ik voor de start van de Made zijn fiets vast houden. Dat vond ik als jongen een hele eer. Mijn eerste kromme stuur kreeg ik ook van hem." Jacobs herinnert zich hoe zijn vader van dat stuur de bochten afzaagde en die er andersom op zette. "Zo, nou hedde een schôn sportstuur", zei hij. Het weerhield de jonge Jacobs er niet van om te gaan wielrennen. Op veertienjarige leeftijd meldde hij zich aan bij Kolonel Cole, de wielervereniging in zijn geboortedorp. Hij boekte bij de adspiranten en de nieuwelingen in vier jaar tijd een twintigtal zeges, al beschikte hij niet over de beste sprintersbenen. Op zijn achttiende werd Jacobs als
beginnend amateur opgenomen in de Brabantse topploeg Schapers-De Bont aan de zijde van promintente coureurs als Theo Rutten uit Leende en de Eindhovenaren Ad van Kemenade en Jan Gisbers. Toch stopte hij al met wedstrijden rijden op 23-jarige leeftijd. "Ik was veel te fanatiek toen ik pas veertien, vijftien jaar oud was. Altijd maar trainen met veel sterkere amateurs. Ik had er al vroeg genoeg van, omdat ik al heel jong alleen maar met het fietsen bezig was geweest."
Toertochten
Wil Jacobs ging een huis bouwen in Steensel, trouwde met Ria Wintermans en deed zijn fiets en alle bijbehorende materialen van de hand. Zowat tien jaar lang raakte hij geen racefiets meer aan. Toen hij dertien jaar geleden een baan kreeg als technisch onderwijs assistent aan het Ter Aa College in Helmond, begon het fietsvirus toch weer bij hem te kriebelen. Hij kocht opnieuw een
racefiets en reed daarop een paar keer per week naar zijn werk. "Het wedstrijdelement blijft natuurlijk in je zitten en al gauw reed ik weer hier en daar een toertochtje mee. Op een gegeven moment was ik uitgekeken op de ritjes door de Kempen. Dus toen werden het ritten als Luik-Bastenaken-Luik, de Waalse Pijl en meer van dat soort toerritten. De ene keer met een zwager van me, de andere keer met een stel toerfietsers hier uit Steensel. Het maakt me ook helemaal niet uit om in mijn eentje zo'n tocht te rijden. Schitterend! Ik rijd die tochten nog ieder jaar. We vertrekken dan 's morgens om een uur of vijf met de auto naar de startplaats. Dan zitten we ongeveer om half acht op de fiets. Gewoonlijk zijn we bij de laatsten die starten. De meesten zijn al in de vroege morgen vertrokken. We nemen onderweg gewoonlijk geen pauze. Bij de rustplaats zijn we dan de grote bubs weer voorbij en kunnen we op weg naar de finish."
La Marmotte
Drie jaar geleden reed Wil Jacobs voor het eerst een tocht door de Franse Alpen. Terwijl hij door de foldertjes bladert die hij sindsdien uit Frankrijk kreeg toegestuurd en enkele foto's bijeen zoekt, haalt hij herinneringen op. Want inmiddels zijn die Franse tochten de hoogtepunten van zijn toerseizoen geworden. Daar vindt hij nu de werkelijke uitdaging in toertochten die zich in de laatste vijf jaar hebben ontwikkeld tot wilde wedstrijden. 'La Marmotte' is de meest beroemde, 178 kilometer lang met twee bergen van de eerste categorie en twee hors categorie. "Het zijn eigenlijk een soort wedstrijden waarvoor je je vooraf in kunt schrijven. Compleet met algemeen klassement en geldprijzen. Je staat er met 5000 man aan de start. Die vertrekken allemaal tegelijk. Het duurt misschien wel meer dan een kwartier voor de laatsten op de fiets zitten. Dat regelt zichzelf. De grootste fanatiekelingen staan voorop en iemand die minder fanatiek is staat achteraan. Je moet het vergelijken met een Elfstedentocht waarin de beste schaatsers en de toerrijders samen aan de start staan. Daar in Frankrijk doen ook beroepsrenners mee. 'La Marmotte' begint met de Croix de
Fer, gaat dan over de Glandon, de Telegraphe, de Galibier en komt op Alpe d'Huez aan. Hij wordt als de zwaarste van dat soort tochten beschouwd."
Sneeuwwater
Wil Jacobs heeft het Franse wielerblad 'Vélo' waarin de uitslag van de klimtocht in 1992 is opgenomen bij de hand. Beroepsrenner Laurent Brochard zette dat jaar de snelste tijd neer, Jacobs finishte op de 57ste plaats. Van de 3560 man die startten bereikten er maar 350 de eindstreep op Alpe d'Huez. Het was toen hondenweer. De hele dag regen, wind en zelfs sneeuw op de toppen. Wie geen goede aangepaste kleding aan had kon het wel vergeten. De renners hadden nog maar amper controle over het stuur vanwege het koude sneeuwwater bij een
temperatuur van twee graden. "Ik wou op een gegeven moment een stukje druivensuiker in mijn mond steken, maar voor ik mijn mond dicht had was het er al weer uit gevallen. Dan vraag je jezelf echt wel eens af waar je mee bezig bent," aldus de Steenselnaar.
Vorig jaar was het daarentegen heet op de dag dat hij samen met zijn dorpsgenoten Hans, Lex en Cor Jansen en Henk van Glabbeek 'La Marmotte' reed. De uitslag in 'Velosport' geeft aan dat Jacobs achter winnaar Patrick Bruet en achter Henk Baars die 33ste werd, pas op de 396ste plaats eindigde. "Toen dronk ik te weinig. Het wedstrijdelement gaat in zo'n geval weer een rol spelen. Er komt een groep bij elkaar. Het gaat hard, want iedereen wil een goede tijd neerzetten. Je komt voorbij tentjes waar je eten en drinken kunt halen. Maar je stapt niet af. Want je wilt de groep niet laten gaan. Halverwege de klim naar Alpe d'Huez kon ik nog maar amper overeind blijven. Toen duurden de laatste tien kilometer heel lang en dacht ik: 'Dit doe ik nooit meer'. Maar dat geneest meestal weer vlug en later voel je er nog weinig van."
Panorama
Jacobs ziet het scenario van de eerste kilometers weer voor zich. Het is een van de drijfveren om de tocht nogmaals te gaan rijden: "De eerste kilometers loopt de weg licht omlaag en is knal vol met renners die aan een tempo van vijftig kilometer in het uur naar de voet van de Croix de Fer racen. Als de klim begint, rekt de massa zich al gauw uit tot een lang lint. Je hoort dan alleen nog maar gerochel, gekreun en geschakel. De klim is ontzettend lang, maar ook geweldig mooi." En
dan ziet hij het schitterende panorama weer voor zich. In de eerste vijftien kilometer van de klim de dorpjes met een waterpomp op het plein. Boven de dorpen de bergmeren in een oase van
schitterend groen. En de watervallen die als in één lijn van de toppen omlaag klateren. Of hij wel tijd heeft om van dat alles te genieten? "Ik toer nu al zo lang, dat ik weet hoe ik de hele dag op reserve moet rijden. Doe je dat niet, dan haal je de eindstreep niet."
Louison Bobet
Naast 'La Marmotte' reed Jacobs ook de 'Louison Bobet' twee keer. Een wedstrijdtocht over de Galibier, de Lauteret en de Izoard. Terwijl hij enkele foto's uit zijn verzameling zoekt, constateert hij vooral met de Izoard telkens de meeste moeite te hebben gehad. "Dat is echt een maanlandschap als het heet is. Daar zie je op een gegeven moment geen sprietje gras meer. Daarom is de 'Louison Bobet' voor mij persoonlijk het zwaarste." En dan laat hij een paar foto's zien die het grote verschil in weersomstandigheden in de bergen aan geven. Maar waarop ook niet te zien is dat de deelname aan die tochten zo massaal is. Zowel de mooie als de minder prettige ervaringen lokken Wil Jacobs in juli waarschijnlijk opnieuw naar de Franse Alpen. En een volgwagen heeft hij daarbij persoonlijk niet nodig. "Want aan volgwagens heb ik een hekel. Ik neem zelf mijn brood wel mee op de fiets."
1997
Meeste applaus voor Paul van Schalen in Steenselse kermisronde
Paul van Schalen gaf maandagavond in Steensel een stuk wielersport van het hoogste kaliber ten beste in de jaarlijkse kermisronde van het Kempendorp. Zowat halverwege de koers zei de 25-jarige amateur het door een
valpartij flink uitgedunde peloton vaarwel. De Peellander had toen nog zevenentwintig van de in totaal vijftig af te leggen rondjes door het dorp te rijden. Op weg naar de eindstreep zette de coureur uit Bakel al zijn naaste
belagers op een steeds groter wordende achterstand. Aan de finish werd hij tussen twee lange hagen van toeschouwers als een vorst verwelkomd.
(door Piet Gijsbers, foto Theo van Sambeek)
Hoewel de wedstrijden in het kermis vierende dorp op een van de heetste dagen van het jaar verreden werden, mochten de organisatoren van de Stichting Wielerronde Steensel 's avonds niet klagen over de publieke belangstelling. In tegenstelling tot vorig jaar, toen de regen overdag met bakken over het parcours werd uitgestort, zocht het publiek nu in de middaguren liever de schaduw op dan zich in de verzengende Steenselse zon te begeven. De eerste twee wedstrijden na het middaguur werden een familieaangelegenheid voor het naar het Belgische Neerpelt verhuisde wielergezin Van Kuik uit Best. Zoon Frank en dochter Sonja namen bij de nieuwelingen en de junioren-dames de zegebloemen in ontvangst. De Overijsselse junior Harmen van Hasselt en West-Brabander Pierre Frijters bij de cyclosportieven en veteranen deden hen dat na.
Een valpartij en het uitzonderlijk hete weer eisten hun tol bij de amateurs. De helft van de zestig gestarte renners verdween al vroeg uit koers. Daarbij bevond zich ook Herold Dat, de winnaar van de afgelopen twee jaren in Steensel. Een tube die van een velg van de renner uit Lierop liep
veroorzaakte een valpartij. Die zette ook een kruisje over de zegekansen van een andere favoriet Mike Strijbosch uit Helmond en over die van Veldhovenaar Robert Regeling en Marc van Grinsven uit Deurne. De overblijvers deden hun best het publiek met een aantrekkelijke wedstrijd te vermaken.
Turbobenen
Ieder jaar opnieuw blijken de renners graag naar Steensel te komen, omdat er zoveel premies te verdienen zijn. Vooral Paul van Schalen had daar zijn zinnen op gezet. Daags nadat hij in de vorm van zijn leven een podiumplaats voor zich opeiste in de Grote Rivierenprijs, een 44 kilometer
lange individuele tijdrit in Kerkdriel, maakte hij ook van het Steenselse kermiscriterium een tijdrit voor zichzelf. 'De man met de turbobenen', zoals hij door microfonist Jan Peeters steevast werd betiteld, kon zich met nog twintig ronden te rijden al winnaar van de leidersprijs noemen. Zes achtervolgers, Anthony Theus, Erik Vianen, Martien Maton, Dennis Hey, Jelle Mul en Patrick Claessens, werkten niet goed genoeg samen om de al snel opgelopen achterstand van een halve minuut nog te verkleinen. Integendeel: van Schalen nam nog meer voorsprong. Ook met de hulp van zes andere coureurs slaagden de achtervolgers er niet meer in de leider te achterhalen. Zonder een moment van verzwakking finishte de naar een profcontract lonkende zoon van de Bakelse postbode en ex-renner Leo van Schalen. De 25-jarige hardrijder verstevigde met zijn achtste seizoenzege de in de Ronde van Maarheeze veroverde leidersprositie in het Rabobank/Kempen Pers-klassement. Daarin zijn nu Anthony Theus, Joost van Hest en Maarheeze-winnaar Herold Dat met alleen nog de wedstrijden in Bladel en Veldhoven in het verschiet zijn naaste belagers.
De uitslagen in Steensel:
Nieuwelingen: 1 Frank van Kuik Neerpelt, 2 Ronald Schur Alkmaar, 3 Theo Eltink Westelbeers, 4 Erik Verrijt Heeze, 5 Leon Notenboom Spijkenisse, 14 Huub Meulenbroeks Hapert, 16 Jan Dirkx Reusel, 20 Maarten Smolders Eersel.
Junioren-dames: 1 Sonja van Kuik Neerpelt, 2 Ellen de Roover Chaam, 3 Andrea Bosman Norg, 4 Judith van der Helm Moordrecht, 5 Esther van der Helm Moordrecht.
Junioren: 1 Harmen van Hasselt Hasselt, 2 Cor Wirken Eindhoven, 3 Fulco van Gulik Rotterdam, 4 Mart Louwers Malden, 5 Bas de Lange Ommen, 10 Coen Loos Bergeijk, 13 Ad Rijkers Hapert, 14 Joep Basten Hapert, 15 Tijn Seuntiëns Bladel.
Cyclosportieven/Veteranen: 1 Pierre Frijters Sint Willebrord, 2 Anjo van Loon Oosterhout, 3 Ruud Wilting Knegsel, 4 Jef van Hooft Schijndel, 5 Joost Jacobs Steensel, 8 Peter van Dam Veldhoven, 11 Joris van Dooren Knegsel.
Amateurs: 1 Paul van Schalen Bakel 80 km in 1.52.46 u., 2 Anthony Theus Bergeijk, 3 Berry Hoedemakers Schijndel, 4 Dennis Hey Veghel, 5 Michel Stobbelaar Uden, 6 Joost van Hest Goirle, 7 Ruud Zijlmans Roosendaal, 8 Patrick Claessens Meijel, 9 Ronnie van de Ven Nuenen, 10 Martien Maton Bladel.
Rabobank/Kempen Pers-klassement:
1 Paul van Schalen 148 p., 2 Anthony Theus 125 p., 3 Joost van Hest 115 p., 4 Herold Dat Lierop 102 p., 5 Martien Maton 91 p., 6 Robert Regeling Veldhoven 84 p., 7 Johan van Grootel Veldhoven 75 p., 8 Erik Keeris Veldhoven 73 p., 9 Mike Strijbosch Helmond 69 p., 10 Marc van Grinsven
Deurne 68 p.